Άγιος Ευφρόσυνος | Ο προστάτης των μαγείρων

Ο Άγιος Ευφρόσυνος, προστάτης των μαγείρων, αποτελεί ένα θαρραλέο παράδειγμα πώς η αφοσίωση, η ταπεινότητα και η πίστη μπορούν να μεταμορφώσουν ακόμη και την πιο απλή δραστηριότητα σε μέσο για την εκδήλωση της ιερότητας. Η ιστορία του αναδεικνύει πόσο σημαντικό είναι να διατηρούμε την ταπεινότητα και την αφοσίωση στον δρόμο μας, ανεξαρτήτως της προσωπικής επιλογής του καθενός.

Κατά κάποιον τρόπο, μας υπενθυμίζει πώς η πίστη και η αφοσίωση μπορούν να μεταμορφώσουν την καθημερινότητά μας σε μια καθάρια πηγή αγιότητας.

Η είσοδος στον παράδεισο μέσω της μαγειρικής 
Πολλοί άγιοι στο διάβα των αιώνων κατάφεραν να εισέλθουν στη βασιλεία του θεού αφιερώνοντας ολάκερη την ζωή τους με αγάπη και πίστη στον μοναχισμό. Υπάρχουν τόσες πολλές περιπτώσεις αγίων που κατάφεραν να κερδίσουν την αιώνια ζωή, πέρα από προσευχή και κομποσκοίνι, μαγειρεύοντας στους νταβάδες, πλένοντας κατσαρόλες και καθαρίζοντας πατάτες και κρεμμύδια μέσα στα μαγειρεία σε όλο τους το μοναχικό βίο. Μία περίπτωση σαν και αυτή που αναφέρουμε ανήκει στον Άγιο Ευφρόσυνο που σε όλη του τη ζωή αφιερώθηκε στην πίστη του κυρίου ως μάγειρας και σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση θεωρείται ο προστάτης των μαγείρων.

Ο Βίος του Αγίου 
Ο Άγιος Ευφρόσυνος μεγάλωσε πολύ φτωχικά σε χωρική οικογένεια ενώ υπήρξε αγράμματος. Από μικρή ηλικία αποφάσισε να εγκαταλείψει την κοσμική ζωή ώστε να υπηρετήσει την μοναστική πολιτεία αναχωρώντας προς κοινόβιο όπου εκεί εκάρη μοναχός. Κατά την θητεία του στο συγκεκριμένο μοναστήρι οι υπόλοιποι μοναχοί συνεχώς τον κορόιδευαν λόγω της έλλειψης παιδείας και της θέσης του στο μαγειρείο μ΄ εκείνον πάντοτε να υπομένει με ταπεινότητα δίχως να χάνει την πίστη του και την ελπίδα. Υπήρξαν και φορές που περιφρονούσαν μέχρι και τη μαγειρική του ικανότητα κατηγορώντας τον μάλιστα πως δεν μαγείρευε καλά.

Το όραμα του Ιερέα και τα θαυματουργά μήλα
Στο συγκεκριμένο μοναστήρι ζούσε ένας ιερέας που επί χρόνια μέσα από προσευχές και νηστείες παρακαλούσε τον Θεό να του φανερώσει τα αγαθά που ετοιμάστηκαν για εκείνους που Τον αγαπούν. Έπειτα από αρκετό καιρό ένα βράδυ ο ιερέας είδε μια οπτασία στον ύπνο του με τον Ευφρόσυνο να βρίσκεται στον κήπο του Θεού και να του προσφέρει τρία μήλα. Μόλις ξύπνησε βρέθηκε προ εκπλήξεως, όταν είδε στο ράσο του αυτά τα μήλα, άμεσα διηγήθηκε το θαύμα στους υπόλοιπους μοναχούς και όλοι αλλάζοντας γνώμη για τον Ευφρόσυνο δόξασαν τον θεό. Όταν μετά από ώρα αναζήτησαν τον Ευφρόσυνο, αυτός είχε εξαφανισθεί χωρίς να γίνει αντιληπτός από κανέναν θέλοντας να αποφύγει με αυτόν τον τρόπο τη δόξα προς το πρόσωπο του, λέγεται μάλιστα πως δεν επέστρεψε ποτέ ξανά σ΄ εκείνο το μοναστήρι. Σύμφωνα με τον βίο του Αγίου, τα τρία αυτά μήλα ήταν θαυματουργά, καθώς όσοι δοκίμασαν και έφαγαν τον θεϊκό καρπό γιατρεύτηκαν και θεραπεύτηκαν από τις ασθένειές τους.

Η κοίμησης
Ο μοναχός Ευφρόσυνος πέθανε ειρηνικά σε κάποιο ησυχαστήριο με την Ορθόδοξη Εκκλησία να τον αναγνωρίζει ως άγιο και να τιμά τη μνήμη του κάθε χρόνο στις 11 Σεπτεμβρίου.

Το ηθικό δίδαγμα του Αγίου
Το βίος του αγίου φανερώνει την αγνότητα της καθάριας ψυχής απέναντι στον πλησίον του και την ίδια του την ταπεινότητα για την απόφαση του να αφοσιωθεί στον θεό και να περάσει στην ουράνια ζωή. Όλα αυτά μπορούν να φέρουν πολλές ομοιότητες και παραδειγματισμό για την ζωή ενός μάγειρα στη σήμερον ημέρα. Πως η ταπεινότητα, ο σεβασμός και η ευσέβεια μπορούν να τον οδηγήσουν στην συνέχεια της εξέλιξης και να τον φτάσουν με επιμονή, υπομονή και αδιάκοπη σκληρή δουλειά, σαν προσευχή, ψηλά στις προσδοκίες του με βασικό και κύριο γνώμονα την θύμηση. Να μην ξεχάσει ποτέ, όσο μακριά και αν φτάσει στην μεταγενέστερη γαστρονομική του πορεία, από που και πως ξεκίνησε, τα δύσκολα πάσο, τις πρώτες βάρδιες, τα δάκρυα απ΄ τις προσβολές και τα κρεμμύδια. Όλα αυτά που θα κρατήσουν την καλοσύνη της ψυχής και της λογικής την κατανόηση κοντά στον λόγο του Κυρίου!